Metoda przeciągania włókna (pultruzja)

Metoda przeciągania włókna – pultruzji polega na wytwarzaniu sposobem ciągłym profili kompozytowych o różnych kształtach przekroju (pełne, otwarte i zamknięte). Proces pultruzji składa się z kliku kroków przeciągania włókna:

  • ze stelażu z nawojami przez system impregnujący z żywicą,
  • przez zestaw dysz kształtujących,
  • przez system grzewczy (gdzie  żywica ulega polimeryzacji),
  • przez urządzenia ciągnące gotowy profil.

W końcowym etapie wytwarzania profil jest cięty na kawałki. Metoda ta pozwala uzyskać udziały objętościowe włókna sięgające nawet 80%.

Jednokierunkowe ułożenie włókien pozwala uzyskać wysokie wartości wytrzymałości i moduł sprężystości w kierunku wzdłużnym, natomiast wartości te w kierunkach poprzecznych są dużo niższe. W celu uzyskania wyższej wytrzymałości poprzecznej do urządzenia formującego wprowadzane są, oprócz pasm rovingu,  taśmy z tkanin lub ciągłych mat rovingowych.

Do produkcji profili stosuje się wiele rodzajów żywic (np.: poliestrowe, poliuretanowe, winyloestrowe, epoksydowe oraz polimery termoplastyczne np. PBT, PET).

Produkty otrzymane tą technologią znajdują zastosowanie w:

  • w  budownictwie (pręty do zbrojenia betonów, elementy konstrukcyjne, belki, kratownice, gretingi, poręcze, uchwyty),
  • w przemyśle lotniczym,
  • w elektroenergetyce (np.: pręty z włókna szklanego maja zastosowanie w izolatorach kompozytowych),
  • w sporcie ( kijki narciarskie, narty).

Wyroby gotowe mogą dodatkowo charakteryzować się właściwościami antykorozyjnymi i podwyższoną odpornością cieplną.

WSTECZ