Metoda przeciągania włókna – pultruzji polega na wytwarzaniu sposobem ciągłym profili kompozytowych o różnych kształtach przekroju (pełne, otwarte i zamknięte). Proces pultruzji składa się z kliku kroków przeciągania włókna:
- ze stelażu z nawojami przez system impregnujący z żywicą,
- przez zestaw dysz kształtujących,
- przez system grzewczy (gdzie żywica ulega polimeryzacji),
- przez urządzenia ciągnące gotowy profil.
W końcowym etapie wytwarzania profil jest cięty na kawałki. Metoda ta pozwala uzyskać udziały objętościowe włókna sięgające nawet 80%.
Jednokierunkowe ułożenie włókien pozwala uzyskać wysokie wartości wytrzymałości i moduł sprężystości w kierunku wzdłużnym, natomiast wartości te w kierunkach poprzecznych są dużo niższe. W celu uzyskania wyższej wytrzymałości poprzecznej do urządzenia formującego wprowadzane są, oprócz pasm rovingu, taśmy z tkanin lub ciągłych mat rovingowych.
Do produkcji profili stosuje się wiele rodzajów żywic (np.: poliestrowe, poliuretanowe, winyloestrowe, epoksydowe oraz polimery termoplastyczne np. PBT, PET).
Produkty otrzymane tą technologią znajdują zastosowanie w:
- w budownictwie (pręty do zbrojenia betonów, elementy konstrukcyjne, belki, kratownice, gretingi, poręcze, uchwyty),
- w przemyśle lotniczym,
- w elektroenergetyce (np.: pręty z włókna szklanego maja zastosowanie w izolatorach kompozytowych),
- w sporcie ( kijki narciarskie, narty).
Wyroby gotowe mogą dodatkowo charakteryzować się właściwościami antykorozyjnymi i podwyższoną odpornością cieplną.