Tablice
Jak już wspomniano, tablice wpisuje się tak:
1 2 3 4 5 |
-->a=[1 2 3 4; 5 6 7 8; 9 10 11 12] a = ! 1. 2. 3. 4. ! ! 5. 6. 7. 8. ! ! 9. 10. 11. 12. ! |
W ten sposób powstała macierz o nazwie a i trzech wierszach (wiersze oddzielane są za pomocą średników) i czterech kolumnach (elementy wiersza oddzielane są przecinkami).
Do elementów macierzy odwołujemy się w sposób ,,konwencjonalny”: a(n,m)
. W przypadku Scilaba — do macierzy dwuwymiarowej można się dobierać tak jak do jednowymiarowej (pamiętając, że dane pamiętane są kolumnami):
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 |
-->a(1) ans = 1. -->a(2) ans = 5. -->a(4) ans = 2. -->a(2,2) ans = 6. |
Matlab (i Scilab) mają ciekawą właściwość pozwalającą na łatwe wybieranie kolumn (wierszy) macierzy:
1 2 3 4 5 6 7 8 |
-->a(1,:) ans = ! 1. 2. 3. 4. ! -->a(:,1) ans = ! 1. ! ! 5. ! ! 9. ! |
Można, z wydobytych dwu kolumn, stworzyć nową macierz:
1 2 3 4 5 |
-->[a(:,1) a(:,3)] ans = ! 1. 3. ! ! 5. 7. ! ! 9. 11. ! |
Analogicznie można stworzyć nową macierz z dwu lub więcej wierszy.
Operator :
(dwukropek) służy do generowania liczb z podanego zakresu:
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 |
-->1:5 ans = ! 1. 2. 3. 4. 5. ! -->[1:5]*[1:5]' ans = 55. -->[1:5]'*[1:5] ans = ! 1. 2. 3. 4. 5. ! ! 2. 4. 6. 8. 10. ! ! 3. 6. 9. 12. 15. ! ! 4. 8. 12. 16. 20. ! ! 5. 10. 15. 20. 25. ! |
W wersji ,,rozbudowanej” polecenie ma trzy parametry:
1 2 3 |
-->1:2:10 ans = ! 1. 3. 5. 7. 9. ! |
Pierwszy oznacza początek zakresu, drugi krok, a trzeci — koniec. Parametry nie muszą być liczbami całkowitymi:
1 2 3 4 5 6 |
-->1:%pi/5:2*%pi ans = column 1 to 5 ! 1. 1.6283185 2.2566371 2.8849556 3.5132741 ! column 6 to 9 ! 4.1415927 4.7699112 5.3982297 6.0265482 > |
- Tylko Scilab!↩