Archiwum kategorii: Ciekawostki
Różne informacje z kraju i świata nauki
Ślady po filiżance z kawą
Jak wiadomo pisanie artykułów naukowych to bardzo ciężkie zadania. Wymaga wspomagania. Najpowszechniejszym wspomaganiem jest picie kawy. Na biurku pełno papierów, po łyku kawy odstawiamy filiżankę. A czasami (gdy się nie uda — możemy obejrzeć efekt w postaci różnych śladów na testowych wydrukach artykułu. A jak już kto ma wąsy, to wie, że lubią one moczyć się w napoju, a później resztki spadają na papier. Kropla kawy zaczyna rozpływać się na papierze, schnąć tworząc różne dziwne efekty.
O tym też można napisać artykuł. Okazuje się, że fizyka tego zjawiska nie jest wcale banalna. Oczywiście problem rozpatrywany w artykule Self-pinning of a nanosuspension droplet: Molecular dynamics simulations jest nieco bardziej rozbudowany, ale i tak. Nauka zaczyna się od bardzo dziwnych i całkiem codziennych problemów.
Although this work was primarily done by computer simulation, there was a bit of an experiment involved. During a meeting with her advisor one day, Shi accidentally spilled some coffee. When Webb saw her about to wipe it up, he exclaimed, “Don’t do it!” Although the computational research took a couple of years, it took just a couple of minutes for Shi to verify experimentally that a dark ring does indeed form around the edges of a coffee stain. Check it out for yourself tomorrow morning as you fuel up for your day.
Coś dla chemików
Wet phone? Don’t add rice?
Jest taka stara kuchenna zasada: żeby sól w solniczce nie zbrylała się, należy dodać do niej trochę ryżu. O dziwo to działa i proste wytłumaczenie jest takie, że ryż wchłania wilgoć.
Materials Today 
podejmuje temat zalanych telefonów komórkowych (co istotnie jest sporym problemem). Sugerują, że nie należy takiego telefonu wkładać do ryżu — raczej nic to nie da.
An alternative to the rice treatment for your soaked gadget
You may have seen rescue remedies on the web for moist phones or heard about a friend who tried one. For instance, putting it in a bowl of uncooked, or even cooked rice, is supposed to help. It doesn’t, it’s just a waste of good food.
Źródło: Wet phone? Don’t add rice?
Chronologia mechaniki klasycznej
| -260 | Archimedes mathematically works out the principle of the lever and discovers the principle of buoyancy. |
| 60 | Hero of Alexandria writes Metrica, Mechanics, and Pneumatics, |
| 1490 | Leonardo da Vinci describes capillary action. |
| 1581 | Galileo Galilei notices the timekeeping property of the pendulum. |
| 1589 | Galileo Galilei uses balls rolling on inclined planes to show that different weights fall with the same acceleration. |
| 1638 | Galileo Galilei publishes Dialogues Concerning Two New Sciences. |
| 1658 | Christian Huygens experimentally discovers that balls placed anywhere inside an inverted cycloid reach the lowest point of the cycloid in the same time and thereby experimentally shows that the cycloid is the isochrone. |
| 1668 | John Wallis suggests the law of conservation of momentum. |
| 1687 | Isaac Newton publishes his Principia Mathematica. |
| 1690 | James Bernoulli shows that the cycloid is the solution to the isochrone problem. |
| 1691 | Johann Bernoulli shows that a chain freely suspended from two points will form a catenary. |
| 1691 | James Bernoulli shows that the catenary curve has the lowest center of gravity that any chain hung from two fixed points can have. |
| 1696 | Johann Bernoulli shows that the cycloid is the solution to the brachistochrone problem. |
| 1714 | Brook Taylor derives the fundamental frequency of a stretched vibrating string in terms of its tension and mass per unit length by solving an ordinary differential equation. |
| 1733 | Daniel Bernoulli derives the fundamental frequency and harmonics of a hanging chain by solving an ordinary differential equation. |
| 1734 | Daniel Bernoulli solves the ordinary differental equation for the vibrations of an elastic bar clamped at one end. |
| 1738 | Daniel Bernoulli examines fluid flow in Hydrodynamica. |
| 1739 | Leonhard Euler solves the ordinary differential equation for a forced harmonic oscillator and notices the resonance phenomenon. |
| 1742 | Colin Maclaurin discovers his uniformly rotating self-gravitating spheroids. |
| 1747 | Pierre-Louis Moreau de Maupertuis applies minimum principles to mechanics. |
| 1759 | Leonhard Euler solves the partial differential equation for the vibration of a rectangular drum. |
| 1764 | Leonhard Euler examines the partial differential equation for the vibration of a circular drum and finds one of the Bessel function solutions. |
| 1788 | Joseph Lagrange presents Lagrange’s equations of motion in Mecanique Analytique. |
| 1789 | Antoine Lavoisier states the law of conservation of mass. |
| 1821 | William Hamilton begins his analysis of Hamilton’s characteristic function. |
| 1834 | Carl Jacobi discovers his uniformly rotating self-gravitating ellipsoids. |
| 1834 | John Russell observes a nondecaying solitary water wave in the Union Canal near Edinburgh and uses a water tank to study the dependence of solitary water wave velocities on wave amplitude and water depth. |
| 1835 | William Hamilton states Hamilton’s canonical equations of motion. |
| 1835 | Gaspard de Coriolis examines motion on a spinning surface deduces the Coriolis effect. |
| 1842 | Christian Doppler examines the Doppler shift of sound. |
| 1847 | Hermann Helmholtz formally states the law of conservation of energy. |
| 1851 | Jean-Bernard Foucault shows the Earth’s rotation with a huge pendulum. |
| 1902 | James Jeans finds the length scale required for gravitational pertrubatations to grow in a static nearly homogeneous medium. |
Za The Chronology of Events in Science, Mathematics, and Technology
Co to jest innowacja?
Bardzo często myślimy, że innowacja to rozwiązanie jakiegoś ważnego, z punktu widzenia ludzkości, problemu. Niekoniecznie. A właściwie jest to zupełna nieprawda.
Innowacja to dostarczenie produktu, który będzie się sprzedawał. Tylko tyle i aż tyle, bo przesłankim którymi kierują się ludzie żeby wydać swoje pieniądze są dosyć trudne do ogarnięcia.
Poniżej fantastyczny przykład technologii takiego formowania szkła (lub innej powierzchni) aby światło przechodzące (odbijające się) formowało oczekiwany obraz.
Fizyka zjawiska jest, w zasadzie, znana. Tworzenie materiału o zmieniającym się współczynniku załamania światła jest możliwe, ale kłopotliwe. A szkło formowane automatycznie? To może być możliwe.
Jakie produkty? Nieprzydatne, oczywiście. Biżuteria, butelka (albo szklanka) do whisky która odpowiednio oświetlona w magiczny sposób pokaże co zechcemy.. Butelka perfum, lustro, które odbijając światło lub tafla szkła która po przepuszczeniu światła zobrazuje czyjś portret.
A jak się nie uda zaistnieć na rynku? Trudno, może technologię uda się wykorzystać do czegoś innego, albo — po opatentowaniu — znajdzie się ktoś kto coś wymyśli i będzie płacił tantiemy za jej wykorzystanie.
Firma nazywa się Rayform.
Researchers from Virginia Tech have found a way to create lightweight, strong, super elastic 3D printed metallic nanostructured materials with unprecedented scalability, a full seven orders of magnitude control of arbitrary 3D architectures.
Za: Eureka Magazne
Lżejsze niż powietrze – (re)publikacja
Aerożel to sztywna piana, porowaty materiał, w którym większość miejsca – ponad 98% – zajmuje powietrze. To sprawia, że jest absurdalnie lekki: gęstość aerożelu grafenowego ze zdjęcia powyżej to ledwie 0.16 mg/cm3 – mniej więcej dwa razy tyle co wodór i odrobinkę mniej niż hel.
Jak zmieniała się liczba ludności…
…od pierwszego roku Naszej Ery z projekcją do roku 2050.
Materiał z ciekawego artykułu z The Washington Post Six maps that will make you rethink the world.
Researcher illegally shares millions of science papers free online to spread knowledge – ScienceAlert
Co jakiś czas, czytając cudze publikacje, natrafiamy na artykuł, który wydaje się być „obiecujący”, to znaczy wnosić coś nowego do naszych rozważań. Okazuje się jednak, że nie ma go w naszej bibliotece (ani klasycznej, ani elektronicznej), a znajduje się za paywallem, czyli musimy go kupić, żeby przeczytać. Zwyczajowa cena (około 30$ za artykuł) lekko przeraża.
W pewnym sensie jest to naturalne (redakcja i wydanie muszą kosztować, podobnie jak utrzymanie czasopisma naukowego i dbanie o jego poziom). Z drugiej strony — zaczynamy żyć z obawą, że nasz problem dawno już został rozwiązany i recenzent (mający dostęp do tego artykułu) nam to wytknie. Szukamy więc gorączkowo artykułu w sieci.
Z „trzeciej strony”, gdybyśmy mogli mieć łatwy dostęp do każdego rodzaju informacji — zajmowalibyśmy się meritum spraw wymyślając nowe rzeczy.
Z podobnych rozterek rosyjskiej uczonej uczonej wykluł się pomysł stworzenia portalu (Sci-Hub), który będzie ułatwiał dostęp do artykułów naukowych wykorzystując różne (nie zawsze legalne) sposoby ich pozyskiwania.
A researcher in Russia has made more than 48 million journal articles – almost every single peer-reviewed paper every published – freely available online. And she’s now refusing to shut the site down, despite a court injunction and a lawsuit from Elsevier, one of the world’s biggest publishers.For those of you who aren’t already using it, the site in question is Sci-Hub, and it’s sort of like a Pirate Bay of the science world. It was established in 2011 by neuroscientist Alexandra Elbakyan, who was frustrated that she couldn’t afford to access the articles needed for her research, and it’s since gone viral, with hundreds of thousands of papers being downloaded daily. But at the end of last year, the site was ordered to be taken down by a New York district court – a ruling that Elbakyan has decided to fight, triggering a debate over who really owns science.