Program w języku Fortran składa się z jednego lub więcej bloków kodu zwanych segmentami oraz jednego (lub więcej) bloków danych. Każdy samodzielny program musi mieć segment główny — blok program. Poniżej przykład najprostszego programu wypisującego po uruchomieniu tekst „Hello World!”
1 2 3 |
1 program hello 2 print *, "Hello World!" 3 end program hello |
Blok rozpoczyna się (ale nie jest to obowiązkowe) od polecenia program, po którym występuje jego nazwa (w tym wypadku hello). Blok konczy się poleceniem end program. Pomiędzy tymi poleceniami jest miejsce na kod wykonywalny. W tym wypadku jest to polecenie print (drukuj).
Kod zapisujemy w pliku o nazwie, na przykład, test.f90 i kompilujemy za pomocą polecenia
1 |
gfortran test.f90 -o test |
a następnie uruchamiamy (w trybie terminala)
1 |
./test |