Urodził się 26.11.1902 roku we Lwowie. W roku 1921 ukończył tam szkołę średnią (VIII Gimnazjum Realne we Lwowie). W latach 1918-1920 służył w wojsku. Studia wyższe na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej odbył w latach 1921-1926. W latach 1926-1928 przebywał we Francji w fabryce silników lotniczych i dokształcał się w dziedzinie lotnictwa w Sorbonie. W latach 1928-1939 pracował w firmach i Zakładach Lotniczych w Lublinie, na Podlasiu i w Warszawie. Brał udział w opracowywaniu 20 samolotów, z których wiele było produkowanych seryjnie. Po wydostaniu się z kraju w 1940 roku był zatrudniony w przemyśle lotniczym we Francji, potem wyjechał do Anglii. W latach 1941-1946 pracował w fabryce samolotów T.H.K. w Turcji i równocześnie wykładał budowę samolotów na Politechnice w Istambule.

Po wojnie, w latach 1947-1950, pracował w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego we Wrocławiu. Równocześnie prowadził wykłady w Politechnice Wrocławskiej na Wydziale Mechaniczno-Elektrotechnicznym dla grupy lotniczej. W roku 1949 został dziekanem Wydziału Lotniczego Politechniki Wrocławskiej, po jego zaś przeniesieniu do Warszawy dziekanem Wydziału Mechanicznego w latach 1954-1956. Od roku 1956 był kierownikiem Katedry Samochodów i Ciągników, którą przekształcił później w Katedrę Nadwozi. W roku 1968 został kierownikiem Zakładu Nadwozi i Ustrojów Nośnych w Instytucie Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1957 roku, stopień doktora nauk technicznych zaś w 1962 r. Profesorem zwyczajnym został w roku 1968. Był autorem kilkudziesięciu publikacji, w tym czterech książek z dziedziny konstrukcji cienkościennych i nadwozi samochodowych, z których jedna została wydana w języku rosyjskim w ZSRR, a jedna przetłumaczona na język niemiecki w T.U. Drezno. Stworzył szkołę teorii i praktyki konstrukcji wielowarstwowych. Wypromował w tej dziedzinie wielu doktorów nauk technicznych. W latach siedemdziesiątych był wykładowcą mechaniki technicznej, wytrzymałości materiałów i konstrukcji cienkościennych na Uniwersytecie Technicznym w Ghanie. Prowadził szeroką współpracę naukową z zagranicą i współpracował z przemysłem. Był m.in. członkiem Rady Naukowo-Technicznej Jelczańskich Zakładów Samochodowych oraz konsultantem innych fabryk samochodowych i zakładów lotniczych.

Na emeryturę odszedł w 1973 roku prowadząc dalej do końca swego życia szeroką współpracę naukową, dydaktyczną i współpracę z przemysłem. Zmarł w 1988 roku.