Urodził się 15.12.1932 roku w Aleksandrowie Kujawskim. W roku 1951 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Lubaniu Śląskim. W latach 1951-1956 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej, gdzie w roku 1956 otrzymał tytuł magistra inżyniera mechanika. Od 1954 roku rozpoczął pracę w Katedrze Mechaniki Technicznej Politechniki Wrocławskiej, początkowo jako asystent, następnie starszy asystent (1958) i adiunkt (1964). W roku 1964 uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W roku 1970 został mianowany docentem.

Specjalizuje się w mechanice ośrodków ciągłych oraz w metodach obliczeń konstrukcji. Za udział w realizacji pracy Przenośnik taśmowy dla górnictwa odkrywkowego, napędzany silnikiem o mocy 1000kW otrzymał w 1979 roku nagrodę Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Prowadził wykłady z Mechaniki, Wytrzymałości materiałów, Technicznej teorii dźwigarów powierzchniowych oraz Metody elementów skończonych (pierwsza edycja w 1971 roku).

Pełnił w Instytucie funkcje: kierownika studium doktoranckiego (1972 – 1975), kierownika zespołu dydaktycznego (1976 – 1977), kierownika zespołu badawczego (1976 – 1977, 1985 – 1987). Jest członkiem PTMTS (od 1960 roku) i SIMP (od 1965 roku).

Jest autorem ponad 12 prac w czasopismach krajowych i zagranicznych oraz promotorem 2 prac doktorskich oraz 26 prac dyplomowych.